Van Minneapolis naar IJsland

15/16 mei: "States" dichter bij huis.

Dinsdag 15 mei lang geslapen, geen haast. Rustig pakken voor het onvermijdelijke moment van (tijdelijk) afscheid,. Zeg maar "tot ziens!", tot gauw in  Europa, Overseas!
Na een laat ontbijt e.d. de geleende fietsen schoongemaakt, zodat wij ze inclusief een presentje, netjes kunnen afgeven. Door het lenen van deze fietsen is Minneapolis en omgeving nog meer ontdekt. Hierdoor ook vele caches makkelijker kunnen  benaderen en daardoor een totaal van 555 caches hebben kunnen loggen. Daarvan vele met Claire, zodat zij ook ineens omhoog schoot in aantal.
Ook de auto compleet leeg en schoon , zodat er geen naheffing hoeft te komen van de autoverhuur.
Tijd voor een laatste lunch en wel bij onze geliefde "An". Heerlijk op het terras de ceasar burger en andere heerlijkheden  verorberd. Het smaakte weer goed.
En dan wordt het toch tijd om een tot ziens knuffel te geven. Nagezwaaid en met een snik/slik op weg naar het vliegveld. Toevallig lagen er nog 7 caches te wachten op ons bezoek.
Om half vijf , dus ruim  op tijd al bij de incheckbalie en weldra ook nog door de douane. Razendsnel allemaal. Lijkt wel dat Amerika je liever ziet gaan dan komen.
De vlucht van zes uur werd gevuld met twee films en een spelletje. Monique heeft pogingen gedaan om te slapen, want als wij landen in IJsland is het 's ochtends vroeg.
Het vliegtuig verlaten zo de kou in. Van 28 graden in Minneapolis naar 4 graden In IJsland.  Wij waren erop berekend en hadden allerlei laagjes kleding  paraat. Blijft wel wennen.
Via het autoverhuurbedrijf naar onze gekrompen bolide en vandaar uit IJsland in!
Via een cache vlak voor de ingang van het vliegveld naar het locatie van ons zelf georganiseerde event. Niemand had zich aangemeld, maar dat hoeft ook niet. Een half uur later gingen wij verder met de ontdekkingstocht over IJsland. Intussen 16 mei geworden.
 

De Blue Lagoon was een van de hoogtepunten die wij wilden zien  met eigen ogen. Wat een prachtkleur blauw is het water en wat eens stoom komt ervan af. Vele foto's gemaakt. De volgende stop waren de warm water bronnen , de geisers. De stoompluimen zie je van verre. Het hete water van 200 graden op 1000 meter onder de oppervlakte wil naar boven. Daar is het gelukkig afgekoeld tot 80 tot 100 graden, oftewel stoom. Het enige vervelende is de geur van rotte eieren., maar daar wen je aan. Alhoewel ik nu bij het schrijven van dit blogje de geur weer ruik. De neus zit tussen de oren, zal ik maar zeggen.

    
Wat een prachtig onherbergzaam, rauw, rotsachtig landschap. Bijna geen  bomen, maar alleen mos en lava steen. Richting onze Airb&b hebben we diverse earthcaches aangedaan, zodat we gelijk al op de mooiste plekjes van het eiland kwamen. Echt genieten!
Nu vallen de ogen dicht, maar wij zullen nog even moeten opblijven om de jetlag de baas te worden. Op zoek naar stokjes.....
Morgen is het plan om te gaan naar Geysir (warmwaterbronnen) en nog veel meer fotogenieke bezienswaardigheden.
Tot morgen. (Tijdverschil is nog maar 2 uur.)...snurk.... snurk.....