IJsland , tweede dag.

17 mei: "Golden circle"

Na een gat in de dag geslapen te hebben na 36 uur wakker geweest te zijn , redelijk fit om de dag, na een schaaltje Skyr met granola, met onze ontdekkingsgstocht te starten. Van earthcache naar earthcache,  oftewel van een mooie plek naar een nog mooiere plek. Daartussen ook andere caches gevonden en gelogd.
Onze eerste stap was gelijk spectaculair.  Een kloof met daarin nog sneeuw, getiteld "eurasia meets north america". Daar was ook een ander team aan het geocachen, maar konden het niet vinden.  Wij wel. De Tsjechen waren ons zeer dankbaar. 

Een andere plek was bij de Caveman. Een huisje in de grot waar ook in de vorige eeuwen, (meer dan 100 jaar geleden), daadwerkelijk mensen hebben gewoond. Zelfs nu wonen er met tussenpozen enthousiaste Ijslanders met historische verhalen. Verder omhoog ook nog indrukwekkende  gestolde lava golven waargenomen. 

Geysir was een van de hoofddoelen  van de dag. Dit zijn warm water spuiters. Bij aankomst zag je overal waterdamp omhoog kringelen uit borrelend water. Er omheen prachtig gekleurd steen. De hoofd geiser spoot om de zes a negen minuten met enorm gesis een zere hoge dampkolom,  om vervolgens als wolk verder te drijven. Spectaculair.  Vroeger in de aardijkskundeboekjes moeten leren en dan nu met eigen ogen aanschouwen.  Zo indrukwekkend, mooi, bijzonder.  De camera in de aanslag om de onaangekondigde spuiter vast te leggen. Je bent altijd te laat,  maar wij hadden geluk. De ene was nog niet afgelopen of een tweede spoot vlak voor de derde. Drie op een rij! 
Even later na rondgewandeld te hebben nogmaals bekijken vanaf de andere kant. Daar zagen we een groot met water gevuld blauw gat dat diep naar de aarde wees. Het water bolde enorm op en tsssssssssjjjjjt, daar spoot een giga dampkolom omhoog. Het veeltallige publiek slaakte net als wij vreugde kreten!
De reis ging verder en na een schattig klein kerkje in the middle of nowhere kwamen wij aan bij Gullfoss. Dit zijn of is een tweedelige waterval. Niet net zo groot als de Niagara,  maar kwam wel overeen. Wat een watermassa stortte zich een verdieping lager om vervolgens wederom naar beneden te storten. De kracht van water was goed zichtbaar. Even later hebben wij daar ook nog in opdracht van Rinus, oftewel team Xizat, zijn naam in het logboek vermeld. Team Xizat was in februari daar ter plekke en kon de bevroren dop er niet afkrijgen. 
Er zijn meer watervallen om te bewonderen.  Zo ook Faxafoss. Een kleinere waterval waar Monique een lastig geplaatste cache vond aan de overkant en boven naast de waterval.
De regen nam toe in hevigheid.  Wij hebben nog wat rondgetoerd richting onze Airb&b en kwamen tegen half acht 's avonds zeer voldaan door alle indrukken veilig thuis, inclusief een domino pizza. Boven op de berg zagen we bijna het stuur van de auto niet door de mist, de laaghangende bewolking.  
Morgen schijnt het een betere dag qua weersverwachting te zijn en wie weet een evenaring van alle indrukken van deze dag.
Tot morgen.