Vertrek en vlucht.

Zaterdag 9 juli: "Het beloofde een goede vlucht te worden, want de eerste stewardess had opvliegers."
03.30 u.
Als vroeg is onze chauffeur aan de deur. Hij nog niet geslapen, maar wij gelukkig wel. Amsterdam nog rustig bedrijvig.
Alles verliep voorspoedig; paspoort controle inchecken en boarden.
Vlak na opstijgen werd de landing ingezet. De koffie nog niet op en dalen maar. Zeer glad glijdend geland.
Direct door naar de volgende etappe, nl een virtuele cache. Opdracht een selfie maken bij gate A42. Zo gedaan en snel terug naar Z69, exact aan de andere kant van het vliegveld. Heel even gezeten bij een oplaadpunt en vrij vlot aan boord. Diverse lekkere maaltijden en drankjes genuttigd. Ingeklemd zittend de vlucht niet als onprettig beschouwd. Wel een hele tijd zitten. De tip van voetoefeningen en beenstrekken in acht genomen. De landing eindelijk na tien uur vliegen een feit. Lang wachten om de Amerikaanse grens over te kunnen. Zeer streng gecontroleerd. Vingerafdrukken en foto m gemaakt.Daarbij een stempel in het keuze paspoort als bewijs van deze reis.
Na de koffers opgehaald te hebben een pittige wandeling naar trans link Light (soort metro / RandstadRail ). Twee haltes te ver gereden doordat we ontdekten dat er gratis wifi was. De metro terug en op naar het hotel...berg op. Alles loopt hier recht. Straten zijn verdeeld in blokken, net als in New York. De kamer was nog niet beschikbaar, dus wat doe je dan...? Juist geocachen. Klein rondje gemaakt en een vijftal gevonden. Niet allemaal in goede staat helaas.
De kamer was na 16.00 u plaatselijke tijd gereed en twee kingsize bedden in een best grote kamer lonkte naar slaap. Toch nog even uitstellen om zo snel mogelijk het ritme van deze kant van de aarde te beleven.
Op naar een eenvoudig restaurant om te dineren. (In Nederland is het nu half drie 's nachts.)
Truste. Morgen nieuwe dag met vele belevingen, indrukken en al wat meer....