Dag 11: "Fluitend de dag door"
20 juli 2016 - Whistler, Canada
De wekker niet gehoord, mar gelukkig wel op tijd wakker. Nog voor zeven uur gedoucht en wel om continentaal te ontbijten. (Gehoord dat dit hotel uitpakt met de warme hap, zoals scrumbled egg, warme ham en wafels. Oh en patates bravas. ) Moet bekennen dat het best lekker is op de nuchtere maag.
Al vroeg op weg naar de veerpont om later op het vasteland vaste wielen aan de grond te krijgen. Drie uurtjes later reden we langs allerlei gehuchten met niet uit te spreken namen. Namen met komma's en getallen ertussen. Blijkt Squamish te zijn, oftewel een indianenstamtaal, maar dan fonetisch geschreven.
Geluncht aan een meertje en wat caches gezocht onderweg. Niet te lang, want reizen is best vermoeiend. De geschatte reistijd van zes uur is met 60 minuten overschreden. De schuld van Starbucks.
Aangekomen in Whistler was gelijk een cultuur shock vergeleken met al onze eerdere verblijfplaatsen. Deze stad was in 2010 het olympisch dorp van de winterspelen. Het lijkt net een decor vol pleinen met allerlei winkeltjes en vele vele restaurantjes. Puur toerisme dus en ongelooflijk druk. Tsja.. wennen en ook daar van genieten, want je ziet veel om je heen.
Na het lekkere eten en toeristje kijken nog even gewandeld en drie caches in een sportpark gezocht.
Daarna moe naar de kamer met een kastbed (Murphy) en een was gedraaid. Moest wel want na 10 dagen raken de schone kleren op.
Morgen of met de kabelbaan hoog de bergen in of fietsen huren om de omgeving leeg te cachen en beren te spotten. Het weer was vandaag kil en regenachtig. Morgen beter.
Hopelijk kunnen we Whistler fluitend verkennen.
Al vroeg op weg naar de veerpont om later op het vasteland vaste wielen aan de grond te krijgen. Drie uurtjes later reden we langs allerlei gehuchten met niet uit te spreken namen. Namen met komma's en getallen ertussen. Blijkt Squamish te zijn, oftewel een indianenstamtaal, maar dan fonetisch geschreven.
Geluncht aan een meertje en wat caches gezocht onderweg. Niet te lang, want reizen is best vermoeiend. De geschatte reistijd van zes uur is met 60 minuten overschreden. De schuld van Starbucks.
Aangekomen in Whistler was gelijk een cultuur shock vergeleken met al onze eerdere verblijfplaatsen. Deze stad was in 2010 het olympisch dorp van de winterspelen. Het lijkt net een decor vol pleinen met allerlei winkeltjes en vele vele restaurantjes. Puur toerisme dus en ongelooflijk druk. Tsja.. wennen en ook daar van genieten, want je ziet veel om je heen.
Na het lekkere eten en toeristje kijken nog even gewandeld en drie caches in een sportpark gezocht.
Daarna moe naar de kamer met een kastbed (Murphy) en een was gedraaid. Moest wel want na 10 dagen raken de schone kleren op.
Morgen of met de kabelbaan hoog de bergen in of fietsen huren om de omgeving leeg te cachen en beren te spotten. Het weer was vandaag kil en regenachtig. Morgen beter.
Hopelijk kunnen we Whistler fluitend verkennen.
1 Reactie
-
Opa en Oma Segijn:20 juli 2016Wat een ontbijt zeg! Moet er niet aan denken, maar als je op vakantie bent smaakt alles, wat anders is dan gewoon een boterham, wel leuk om te proberen. Hier is het nog steeds vreselijk warm. (34 tot 37 graden vandaag verwacht) Arme vierdaagse lopers. Heb ik al verteld dat we zijn gebeld door de secretaresse van de burgemeester? Er komt op zaterdag 6 augustus een bloemist een bloemetje brengen namens de burgemeester in verband met het 60-jarig huwelijk. Jullie verder nog een fijne vakantie en groetjes van ons beiden.
